Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια μελέτη πλούσια σε θεματικά επίπεδα, πρόκληση για εμβάθυνση στον Λόγο του Θεού και συγχρόνως μια ρεαλιστική καταγραφή των προβλημάτων και της θλίψης που μπορεί αυτά να προκαλούν. Η συγγραφέας εξετάζει τις συνέπειες του πόνου που μπορεί να προκαλέσει η απώλεια, τα προσωπικά λάθη και οι επιλογές της αμαρτίας. Μέσα στο πλαίσιο αυτό, θίγει με οξυδέρκεια θέματα σχέσεων-ενδοοικογενειακών και ενδοεκκλησιαστικών- αναλύει την ανάγκη της αποδοχής ενός πλήγματος και την απελευθερωτική δύναμη της συγχώρεσης και της συμφιλίωσης, αναφέρει τη σημασία ης αληθινής φιλίας και της αδελφικής συμπαράστασης, καθώς όλα αυτά μπορούν να λειτουργήσουν σαν το Χέρι του Θεού που στηρίζει.

Η Van Haaften αναπτύσσει το θέμα της σκιαγραφώντας καταρχήν προσωπικότητες από τις σελίδες της Αγίας Γραφής, ανθρώπους που για διάφορους λόγους «έμειναν με χέρια αδειανά»- όπως η Ναομί, η Ρουθ, ο Ιωσήφ, η Λεία και ο Δαβίδ. Οι θλίψεις και οι επιλογές τους αποκτούν με την πένα της συγγραφέως τέτοια αμεσότητα, ώστε να μπορεί ο καθένας να αναγνωρίσει τις δικές του εμπειρίες στα βιώματα αυτών των ανθρώπων. Παράλληλα η συγγραφέας ρίχνει το φως στο ισχυρό «Καταφύγιο της καρδιάς» του πιστού, τον Παντοδύναμο και γεμάτο Αγάπη Πατέρα που μένει αδιασάλευτα φρούριο αιώνιο και ισχυρό. Η ανάλυσή της όμως δεν παρουσιάζει την καταφυγή «υπό τις πτέρυγες του Υψίστου» σαν φυγή από την πραγματικότητα και τα προβλήματά της: Αναζητώντας και βρίσκοντας το καταφύγιό μου στον Θεό, οδηγούμαι στο να αλλάξω προοπτική. Μαθαίνω να βλέπω το πρόβλημα, όπως Εκείνος το εκτιμά, αποκτώ ισορροπία, μαθαίνω να αποδέχομαι, να διαχειρίζομαι τον πόνο και να προχωρώ στα επόμενα βήματα. Αποφεύγω τον κίνδυνο να βουλιάξω στην αυτολύπηση και την κατάθλιψη και, χωρίς να κλείνω τα μάτια στην πραγματικότητα και τη σοβαρότητα του προβλήματος, μπορώ να «υπερνικώ» ζώντας τη στενή κοινωνία και φιλία του Θεού, βλέποντας συγχρόνως Εκείνον να εκτελεί το θέλημά Του στη ζωή μου που είναι να μορφωθεί μέσα μου ο χαρακτήρας που ο Θεός σχεδίασε για μένα, ένας χαρακτήρας που αντανακλά την Προσωπικότητα του Ιησού Χριστού.